top of page

Ara

SAVAŞTA ÇOCUK OLMAK

koprudergi0
12 Mar 2024
1 dakikada okunur

SAVAŞTA ÇOCUK OLMAK

Masmaviydi gökyüzü,

Kuşlar vardı ağaçlarımda.

Bombalar düştü yanı başıma.

Çocuk olduğumu unuttular!

Karardı gökyüzüm,

Uçmaz oldu uçurtmam.

Küçük adımlarla kaçamadım,

Bombalar patlarken ardımda!

Toz bulutu sardı her yanı.

Bağırdım duyan olmadı feryadımı!

Bitsin dedim savaş, bitsin dedim ölümler,

Bombalar düşerken çocukluğuma!

Bende isterdim masmavi bir gökyüzü altında yaşamayı!

Annemin yanında oyunlar oynamayı

Tıpkı tüm çocuklar gibi,

Bu savaşlar olmasaydı.

Boran Efe DEMİRKOL

9/F

Son Yazılar

Hiçlik Sonrası

Bir zamanlar göğe uzanan o kudretli ağaç, Şimdi köklerinden bir bir sökülmekte Her bir yaprağı her bir dalı hatıra gibi Dökülürken toprağın acımasız kucağına Güneşin sarı ışıkları bile artık acı ver

Mekanların sesleri var derler Senin de seslerin var yuvamı kıskanma Soğuk bir kış günü açmış tomurcuk gibisin Aykırı Bana ait değilsin yeşil tomurcuk, değilsin Sevgin meçhul, gerçekliğin meçhul, sen

Ve bir ses; Yürekler ağlıyor, çığlıklar duyulmuyor Yetim Sessizlik, bağlıyor herkesi O şimdi hiç olmadığı kadar ağır Postallar… Onlar...

Yorumlar

bottom of page