top of page

Mutsuz Bir Adamın Ağzından Dökülen Laflar

Güneş midir doğru vakit?

Uyku mudur çile bir tat?

Yarınlar doğmasa ne güne!

Yağmur boyar evsizleri kat kat.


Yoksunluğun olmasa,

Varlığın hissettirmese zamana.

Bıraksak içimizi döksek,


İçimiz kan ağlasa.

Bir roman mıdır yazılan?

Şiirin mısralarında bulunan.

Belki doğrusudur bu hayat.


Kaderimdendir bayağı Tanrımın.

Ve bir çift göz karşılar!

Bir yürek alev alır!

Ağlar mısralar susar diziler.

Bir destende joker.

Bin desende,

Bir öldüm mü bin ölüm bite

Son Yazılar

Hepsini Gör
Hiçlik Sonrası

Bir zamanlar göğe uzanan o kudretli ağaç, Şimdi köklerinden bir bir sökülmekte Her bir yaprağı her bir dalı hatıra gibi Dökülürken toprağın acımasız kucağına Güneşin sarı ışıkları bile artık acı ver

 
 
 
Yuva

Mekanların sesleri var derler Senin de seslerin var yuvamı kıskanma Soğuk bir kış günü açmış tomurcuk gibisin Aykırı Bana ait değilsin yeşil tomurcuk, değilsin Sevgin meçhul, gerçekliğin meçhul, sen

 
 
 
SES

Ve bir ses; Yürekler ağlıyor, çığlıklar duyulmuyor Yetim Sessizlik, bağlıyor herkesi O şimdi hiç olmadığı kadar ağır Postallar… Onlar...

 
 
 

Yorumlar


Köprü; kültür, sanat, edebiyat dergisi, Adana\Yüreğir Toki Köprülü Anadolu Lisesi öğrencileri tarafından hazırlanmaktadır.

bottom of page