İKİNCİ MAHNE DESTANI

Yüce Palmyr Dağı'ndandı;

Başlar yan, elleri kandı.

Od düştü, yuvalar yandı;

Ondan öldü, boşa değil.

Bir söz verdi anasına,

Güvenmedi başkasına.

Minneti bir atasına,

Ondan gayrı başa değil.

Zalimi de yere serip,

Çocuklara umut verip,

Malum zulme isyan edip,

Önündeki aşa değil.

Boabi'ydi ismi zatı

O gün de Palmyr'e çıktı.

Düşmanını köyden attı,

Seyirci olarak değil.

Deniz MAVRUK