Doğru aşk

Yese boğar uzaklaşman benden Bahçemde akasya açmaz oldu Şafağın atmadığı şu evde Yokluğun bana sırdaş oldu Aklına gelirsem bir lahza Etrafa bak, ırakta Yar almadan canımı dön bak da Buluşuruz belki bir tenhada Garptan şarka Edirne'den karsa Olsam en özverili nahiya Binlerce çiçek onlarca arsa Senden güzel bulunmaz rayiha Mehtap keşke senden olsa ibret Bedbaht şems olsa fenini senden Olsan semadan akan bereket Cemren olsam düşsem gökten Uyanırsan bir sabah apansız Güneş o gün batıdan doğarsa En büyük korkumdur hiç yalansız Kalbimde sevgim öksüz kalırsa Rüyalar akar sürmeli gözler Kirpiklerinin ok saçların alle Ecmel’i alemsin bitti sözler Seni sevmek bu kalbe ödev Mehmet Emirhan Özçelik 11/K 587